„Dzięki zastosowanej technice niedopowiedzenia, powściągliwości, skupienia uwagi na detalu, na scenie, Bielawski bardzo interesująco łączy wątki obyczajowe, społeczne i psychologiczne. Jest zawsze blisko bohatera. Nie ma tu żadnego uogólnienia. Dorzuconej z zewnątrz konkluzji”.